**Λευκωσία –** Στη δεινή θέση των εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων που βλέπουν τις περιουσίες τους να λεηλατούνται στα κατεχόμενα εδάφη, εστιάζει εκ νέου ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης. Υπογραμμίζοντας ότι η μόνη βιώσιμη λύση στο χρόνιο πρόβλημα της Κύπρου είναι η συνολική διευθέτηση, ο Πρόεδρος επανέλαβε την πρόσκλησή του προς την τουρκοκυπριακή ηγεσία και την Άγκυρα να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θέτοντας το ζήτημα των περιουσιών στο επίκεντρο οποιασδήποτε ειρηνικής συμφωνίας.
Οι προθέσεις της Λευκωσίας να κινηθεί νομικά κατά προσώπων και οντοτήτων που φέρονται να εκμεταλλεύονται ελληνοκυπριακή γη και οικίες στον βορρά, έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση της τουρκοκυπριακής διοίκησης. Ο «πρωθυπουργός» Ουνάλ Ουστελ και ο ηγέτης Τουφάν Ερχουρμάν έχουν καταδικάσει τις προγραμματισμένες διώξεις, χαρακτηρίζοντάς τες ως αντιπαραγωγικές για την προσέγγιση και πολιτικά υποκινούμενες, κάνοντας λόγο για «παράνομες και εχθρικές» ενέργειες.
Από την πλευρά τους, οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες δηλώνουν πως διαθέτουν και οι ίδιοι νομικά εργαλεία και στρατηγικές για την αντιμετώπιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων διεθνών νομικών οδών και συλλογής στοιχείων για «απαλλοτριώσεις» που πλήττουν Τουρκοκυπρίους στις ελεύθερες περιοχές. Όμως, ο κ. Χριστοδουλίδης επανέλαβε τη θέση του: οι καταπατήσεις αυτές, που διαρκούν σχεδόν 51 χρόνια, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά παρά μόνο μέσω αμοιβαία συμφωνημένης λύσης. «Το μήνυμά μου προς τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας και την Τουρκία δεν είναι απειλή. Είναι πρόσκληση: αν υπάρχει πολιτική βούληση, ελάτε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να λυθεί το Κυπριακό και να αντιμετωπιστούν αυτές οι παρανομίες που διαρκούν 51 χρόνια», δήλωσε ο Πρόεδρος.
Η κλιμάκωση αυτής της νομικής αντιπαράθεσης έχει ήδη αρχίσει να ρίχνει βαριά σκιά στις αγορές ακινήτων του βορρά, με αναφορές για επιβράδυνση των συναλλαγών. Επιπλέον, ξένοι υπήκοοι που εμπλέκονται σε αγοραπωλησίες στα κατεχόμενα εκφράζουν ανησυχία για πιθανές νομικές συνέπειες, ακόμη και σύλληψη, κατά την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το κλίμα αβεβαιότητας υπογραμμίζει την βαθιά διαπλοκή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας με το ευρύτερο πολιτικό αδιέξοδο στο νησί.
Η διαμάχη για την περιουσία συνδέεται άρρηκτα με τη διαίρεση της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους, ενώ σημαντικός αριθμός Τουρκοκυπρίων εγκατέλειψε τον νότο. Η επακόλουθη διαχείριση αυτών των περιουσιών αποτελεί πηγή διαμάχης. Ο κ. Ερχουρμάν προειδοποίησε κατά των εξαναγκαστικών τακτικών, τονίζοντας ότι «προσπάθειες επιβολής μέσω ‘συλλήψεων, απειλών ή οικονομικών πιέσεων’ δεν θα πετύχουν τίποτα» και ότι «η ειρήνη πρέπει να χτιστεί σταδιακά παράλληλα με οποιαδήποτε διαπραγματευόμενη λύση». Αυτό το μήνυμα αναδεικνύει τις διαφορετικές προσεγγίσεις. Ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία φαίνεται να υιοθετεί μια πιο αποφασιστική νομική στάση, η τουρκοκυπριακή ηγεσία προκρίνει μια πιο σταδιακή, βασισμένη στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, προσέγγιση, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις γενικότερες πολιτικές διαπραγματεύσεις. Η επιτυχία κάθε στρατηγικής εξαρτάται από την αμφίβολη προοπτική της επανεκκίνησης ουσιαστικού διαλόγου και την εξεύρεση κοινού εδάφους στα θεμελιώδη ζητήματα που έχουν κρατήσει το νησί διαιρεμένο για πάνω από μισό αιώνα.