**Λευκωσία, Κύπρος** – Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, της στατιστικής υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τοποθετούν την Κύπρο στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών όσον αφορά τους ρυθμούς ανάπτυξης των δασών. Η νησιωτική χώρα κατέγραψε μια οριακή επέκταση της δασικής της βιομάζας μόλις 1,6%, υπολειπόμενη κατά πολύ του ευρωπαϊκού μέσου όρου και αναδεικνύοντας μια συνειδητή πολιτική επιλογή της κυπριακής κυβέρνησης. Αυτός ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης υπογραμμίζει την αξιοσημείωτη εξάρτηση της Κύπρου από τις εισαγωγές ξυλείας για την κάλυψη της εγχώριας ζήτησης, μια κατάσταση που δύσκολα αναμένεται να αλλάξει στο άμεσο μέλλον.
Τα στοιχεία, που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Παρασκευή, σκιαγραφούν μια ζοφερή εικόνα του κυπριακού δασικού τοπίου, ειδικά όταν αντιπαραβάλλεται με άλλες χώρες της ΕΕ. Ενώ χώρες όπως η Πορτογαλία παρουσιάζουν εντυπωσιακό ρυθμό ανάπτυξης 11,1% και η Δανία υγιές 7,6%, η Κύπρος βρίσκεται στην παρέα της Μάλτας, η οποία ανέφερε μηδενική ανάπτυξη. Η Βουλγαρία και η Εσθονία κατέγραψαν 1,8%, ενδεικτικό μιας μέτριας αλλά σταθερής αύξησης των αποθεμάτων ξυλείας τους. Η Κύπρος συγκαταλέγεται επίσης στις χώρες με τη λιγότερο ευνοϊκή καθαρή αύξηση του όγκου ξυλείας. Αυτή η στατιστική θέση αποτελεί άμεση συνέπεια της στρατηγικής προσέγγισης της κυπριακής κυβέρνησης στη διαχείριση των δασικών της πόρων.
Αντί να δίνει προτεραιότητα στην εμπορική εκμετάλλευση και την ταχεία επέκταση της παραγωγής ξυλείας, το Τμήμα Δασών της Κύπρου έχει προασπιστεί ένα ήθος επικεντρωμένο στην οικολογική διατήρηση, τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας, την παροχή χώρων αναψυχής και την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης στους πολίτες. Αυτό το πλαίσιο πολιτικής, αν και ωφέλιμο για τη φυσική κληρονομιά του νησιού και την ευημερία των κατοίκων του, περιορίζει εγγενώς τις δυνατότητες για σημαντική απόδοση ξυλείας. Κατά συνέπεια, η Κύπρος εισάγει ένα σημαντικό μέρος των αναγκών της σε ξυλεία, προερχόμενη τόσο από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και από τρίτες χώρες.
Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής είναι εκτεταμένες. Για τους ευρύτερους στόχους της ΕΕ σχετικά με τη βιώσιμη διαχείριση των δασών, την ανάπτυξη μιας ισχυρής βιοοικονομίας και την επίτευξη των κλιματικών στόχων, οι διαφοροποιημένοι ρυθμοί ανάπτυξης μεταξύ των κρατών μελών παρουσιάζουν ένα πολύπλοκο μωσαϊκό. Η συμβολή της Κύπρου στο συνολικό απόθεμα ξυλείας της ΕΕ είναι ελάχιστη λόγω της τροχιάς ανάπτυξής της. Η τρέχουσα δήλωση της αγοράς ξυλείας του νησιού, που υποβλήθηκε στην Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) εν όψει του 2025, αναμένεται να επαναλάβει αυτή τη δέσμευση για περιβαλλοντική διακυβέρνηση έναντι της εμπορικής δασοκομίας.
Περίπου το 18% της συνολικής έκτασης της Κύπρου έχει χαρακτηριστεί ως κρατική δασική γη. Ενώ αυτό αντιπροσωπεύει μια σημαντική έκταση, η φιλοσοφία διαχείρισης υπαγορεύει ότι οι παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην αύξηση της παραγωγής ξυλείας είναι δευτερεύουσες σε σχέση με τη διατήρηση της οικολογικής ακεραιότητας αυτών των ζωτικών οικοσυστημάτων. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει ότι τα κυπριακά δάση συνεχίζουν να λειτουργούν ως κρίσιμα ενδιαιτήματα για την ενδημική χλωρίδα και πανίδα, καθώς και να προσφέρουν ανεκτίμητα φυσικά καταφύγια για κατοίκους και τουρίστες. Ωστόσο, εδραιώνει επίσης τη θέση του νησιού ως καθαρού εισαγωγέα ξυλείας, μια πραγματικότητα που απαιτεί προσεκτική εξέταση στο πλαίσιο του εθνικού και ευρωπαϊκού σχεδιασμού πόρων. Τα στοιχεία της Eurostat, επομένως, δεν λειτουργούν ως κριτική, αλλά ως μια πραγματική αντανάκλαση των διακριτών προτεραιοτήτων της Κύπρου στον τομέα της περιβαλλοντικής διακυβέρνησης.