Σαν αστραπή έφτασε η είδηση του θανάτου του Peter Arnett, του βραβευμένου με Πούλιτζερ πολεμικού ανταποκριτή, σε ηλικία 91 ετών. Ο Arnett, μια μορφή που σημάδεψε την ιστορία της δημοσιογραφίας, άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην Καλιφόρνια, νικημένος από τον καρκίνο του προστάτη. Η κόρη του, Elsa, επιβεβαίωσε την είδηση, βάζοντας τέλος σε μια καριέρα που διήρκεσε σχεδόν μισό αιώνα και κάλυψε 17 πολέμους.
Γεννημένος στη Νέα Ζηλανδία, ο Arnett ξεκίνησε την πορεία του στο Associated Press, χτίζοντας τα θεμέλια για τη μετέπειτα φήμη του. Ωστόσο, ήταν η αλύγιστη κάλυψη του πολέμου του Βιετνάμ, από το 1962 έως το 1975, που του χάρισε το Πούλιτζερ το 1966. Οι ζωντανές του περιγραφές, συχνά από επικίνδυνες θέσεις, έφεραν την ωμή πραγματικότητα του πολέμου στα σαλόνια όλου του κόσμου. Θυμάται κανείς ακόμα τις τρομακτικές του αφηγήσεις, όπως την ανάμνηση που σφαίρες περνούσαν σαν από θαύμα λίγες ίντσες από το πρόσωπό του.
Η παρουσία του Arnett και η γενναία του δημοσιογραφία συνδέθηκαν άρρηκτα με το CNN. Έγινε παγκοσμίως γνωστός για την κάλυψη του πρώτου Πολέμου του Κόλπου, μεταδίδοντας ζωντανά από τη Βαγδάτη, μέσα στην καρδιά της σύγκρουσης. Οι εκφωνήσεις του, όπως «Υπήρξε μια έκρηξη πολύ κοντά μου, ίσως την ακούσατε», υπογράμμιζαν τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετώπιζε. Η ικανότητά του να μεταφέρει συγκλονιστικές ιστορίες από ζώνες πολέμου τον καθιέρωσε ως έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους τηλεοπτικούς ρεπόρτερ, εμπνέοντας γενιές νέων δημοσιογράφων με την αφοσίωσή του στο καθήκον.
Οι αποστολές του τον οδήγησαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Κεντρική Αμερική και την Ασία μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Ο Arnett δεν δίσταζε να εισχωρήσει σε δύσκολες και αμφιλεγόμενες περιοχές. Ήδη από τα πρώτα του βήματα, το 1960, κατά τη διάρκεια ενός πραξικοπήματος στο Λάος, κολύμπησε στον ποταμό Μεκόνγκ για να στείλει την ανταπόκρισή του, δείχνοντας την αφοσίωσή του στο να φέρει την είδηση στον κόσμο, ό,τι κι αν πήγαινε.
Πέρα από την τηλεόραση, ο Arnett άφησε πίσω του ντοκιμαντέρ και δύο βιβλία. Η κληρονομιά του συνεχίζει να ζει και μέσα από τις διαλέξεις του, όπου μοιραζόταν τις εμπειρίες του. Η καριέρα του χαρακτηρίστηκε από την τόλμη να σπάει τα στερεότυπα, να συνεντεύχει προσωπικότητες που άλλοι απέφευγαν, μια στάση που, αν και κάποιες φορές αμφιλεγόμενη, υπηρετούσε την αδιάκοπη αναζήτηση της αλήθειας. Με τον θάνατο του Peter Arnett, κλείνει ένα κεφάλαιο στην ιστορία της πολεμικής ανταπόκρισης, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο στίγμα στη δημοσιογραφία και μια ζωντανή καταγραφή μερικών από τα πιο ταραγμένα γεγονότα του 20ου αιώνα.