Ο Μπένιαμιν Νετανιάχου επιλέγει να κρατήσει δημόσια σιωπή απέναντι στην αμερικανική πρόταση για την προμήθεια των αιχμηρών μαχητικών F-35 στην Τουρκία. Αυτή η προσεκτικά μετρημένη στάση, που παρατηρείται εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως, αποτελεί στρατηγικό χαρτί, σχεδιασμένο να διατηρήσει την εύθραυστη εσωτερική πολιτική ισορροπία του Ισραήλ, λίγο πριν από τις αναμενόμενες εκλογές του 2026. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι οποιαδήποτε δημόσια αντιπαράθεση με την Ουάσινγκτον για ένα θέμα τέτοιας ευαισθησίας, θα μπορούσε να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας» μέσα στο συνασπισμό του, όπου υπουργοί όπως ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβίρ κρατούν σκληρή γραμμή σε θέματα εθνικής ασφάλειας.
Η προοπτική ενίσχυσης της τουρκικής αεροπορικής ισχύος από την πρώτη δύναμη του ΝΑΤΟ προκαλεί φυσιολογικά ανησυχίες στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, η ανάγκη για έναν ενιαίο διπλωματικό μέτωπο απέναντι στους ΗΠΑ φαίνεται να υπερισχύει – προς το παρόν. Έτσι, η σχέση Ισραήλ-Αμερικής διατηρεί την επιφανειακή ομοφωνία, κρύβοντας τις βαθύτερες στρατηγικές αμφιβολίες για τις προθέσεις της Άγκυρας.
Το γεωπολιτικό παζλ περιπλέκεται περαιτέρω από την πρόσφατη κλιμάκωση στη Μαύρη Θάλασσα. Η ρωσική επίθεση με drones και πυραύλους στα λιμάνια της Οδησσού, που χτύπησε και τουρκικό εμπορικό πλοίο, ρίχνει άλλο ένα σκιάχτρο στην ήδη φλεγόμενη περιοχή. Η Ουκρανία καταδίκασε την πράξη ως επίθεση στην πολιτική υποδομή και στον εμπορικό διάδρομο που τροφοδοτεί τον πλανήτη. Ο Ζελένσκι την ερμήνευσε ως σαφές μήνυμα της Μόσχας για την αδιαφορία της προς τις διπλωματικές ειρηνευτικές προσπάθειες, στις οποίες η ίδια η Τουρκία έχει ρόλο μεσολαβητή.
Αυτή η σύγκλιση γεγονότων δημιουργεί έναν δύσκολο δίλημμα για τον Νετανιάχου. Από τη μία, η επίθεση κατά των τουρκικών συμφερόντων μπορεί να ενισχύσει το αίτημα της Άγκυρας για πιο προηγμένο οπλικό σύστημα, όπως τα F-35. Από την άλλη, τονίζει τον ιδιόμορφο ιστό συμμαχιών και αντιπαραθέσεων, όπου οι ρόλοι του εχθρού και του διαμεσολαβητή συχνά συγχέονται.
Για την ώρα, η στρατηγική της σιωπής φαίνεται να είναι μια προσέγγιση αναμονής. Προτεραιότητα έχει η εσωτερική σταθερότητα και η αποφυγή ρήξεων, ένας υπολογισμός που υπηρετεί τις βραχυπρόθεσμες πολιτικές ανάγκες. Το ερώτημα που αιωρείται είναι για πόσο ακόμη αυτή η θέση είναι βιώσιμη. Καθώς οι περιφερειακές εντάσεις κορυφώνονται και η πιθανότητα πώλησης των F-35 παραμένει στο τραπέζι, ο ισραηλινός πρωθυπουργός μπορεί να αναγκαστεί να σπάσει τη σιωπή του. Τότε, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια δημόσια αναμέτρηση, η οποία θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων σε μια από τις πιο κρίσιμες περιοχές του κόσμου.