Σε μια δήλωση που είναι εξίσου σημαντική και προκλητική, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν έδωσε δημόσια λόγια τιμής για τη συμμετοχή του στρατού του στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πλαισιώνοντας την ανάπτυξη στρατευμάτων ως απόδειξη εθνικού κύρους και στάσης για τη «διεθνή δικαιοσύνη», ο Κιμ επιβεβαίωσε ρητά αυτό που πολλοί υποψιάζονταν: η Πιονγιάνγκ είναι πλέον άμεσα εμπλεκόμενη σε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο, ράβοντας μια βαθιά στρατιωτική συμμαχία με τη Μόσχα.
Οι δηλώσεις μεταδόθηκαν από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA, μετά την ολοκλήρωση της τριήμερης συνεδρίασης του κυβερνώντος κόμματος. «Πολλοί στρατιώτες του στρατού μας συμμετείχαν το περασμένο έτος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας τη φήμη των ενόπλων δυνάμεών μας», δήλωσε ο Κιμ, προσθέτοντας ότι αυτή η δράση «έδειξε στον κόσμο το κύρος του στρατού και του κράτους μας». Η γλώσσα δεν άφηνε περιθώρια για παρερμηνείες: η αποστολή θεωρείται πηγή εθνικής υπερηφάνειας.
Αυτή η δημόσια δοξασία της εμπλοκής δεν είναι τυχαία. Επιστρέφει καρπούς μιας ταχείας στρατηγικής *συμβιωτικής* σχέσης μεταξύ των δύο απομονωμένων χωρών. Η Ρωσία, σύμφωνα με αναλύσεις, λαμβάνει απαραίτητα πυρομαχικά και πιθανώς ανθρώπινο δυναμικό, ενώ η Βόρεια Κορέα αντλεί τεχνολογική βοήθεια και διπλωματική κάλυψη για τα δικά της πολεμικά προγράμματα. Είναι μια συμμαχία που ξαναγράφει τη γεωπολιτική της ψυχρής εποχής και προκαλεί ανοιχτά τις δυτικές κυρώσεις.
Το ανθρώπινο κόστος, ωστόσο, φαίνεται να είναι υψηλό. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του νοτιοκορεατικού πρακτορείου Γιονχάπ, τουλάχιστον 600 Βορειοκορεάτες στρατιώτες έχουν σκοτωθεί και χιλιάδες τραυματίστηκαν. Αυτά τα νούμερα, αν αληθεύουν, δείχνουν μια σοβαρή και συνεχή δέσμευση, πέρα από τη ρητορική. Δεν είναι απλώς συμβολική παρουσία, αλλά μια πραγματική θυσία που ο Κιμ επιλέγει να μετατρέψει σε εσωτερικό κεφάλαιο.
Πράγματι, το εσωτερικό πλαίσιο είναι εντυπωσιακό. Παράλληλα με τον εθνικιστικό θρίαμβο για την Ουκρανία, ο ηγέτης ασκεί σκληρή κριτική σε «λανθασμένες ιδεολογικές απόψεις» και «ανενεργή εργασία» των αξιωματούχων του. Η κλασική ρητορική για «παρεκκλίσεις» (συνώνυμο της διαφθοράς και της αναποτελεσματικότητας) χρησιμεύει εδώ για να ενισχύσει τον έλεγχο και να κατευθύνει την προσοχή του λαού προς τα εξωτερικά επιτεύγματα. Είναι μια στρατηγική διπλής τροχιάς: επίδειξη δύναμης προς τα έξω, πιο σφιχτός έλεγχος προς τα μέσα.
Οι επιπτώσεις είναι βαθιές. Διεθνώς, η Βόρεια Κορέα αναδεικνύεται σε άμεσο παράγοντα σε μια κρίση παγκόσμιας εμβέλειας, με κίνδυνο νέων κυρώσεων. Για το μέτωπο της Ουκρανίας, σημαίνει μια συνεχιζόμενη ροή ανθρώπινου δυναμικού. Περιφερειακά, η Σεούλ και το Τόκιο βλέπουν με ανησυχία την ενδυνάμωση ενός αυταρχικού άξονα που αψηφά τις διεθνείς νόρμες.
Η δήλωση του Κιμ, λοιπόν, δεν είναι απλώς μια επιβεβαίωση. Είναι ένα στρατηγικό μήνυμα, σφραγισμένο με αίμα, που στοχεύει τόσο στην εσωτερική νομιμοποίηση του καθεστώτος όσο και στην καθιέρωσή του ως αμετάκλητου παίκτη σε έναν επικίνδυνο παγκόσμιο σκακιέρα. Το παιχνίδι έχει ανέβει κλιμάκιο, και οι πόντοι μετριούνται πλέον και στα πεδία της μάχης.