Σε ένα νέο βήμα προς την απόλυτη αποκαρδίωση, το στρατιωτικό καθεστώς της Μιανμάρ έπληξε σκόπιμα ένα νοσοκομείο, μετατρέποντας το σε σωρό μπετόν και σιδήρου. Η νυχτερινή αεροπορική επιδρομή στην ιστορική πόλη Μράουκ-Ου της πολυτάραχης πολιτείας Ραχίν, σκότωσε τουλάχιστον 34 άτομα και τραυμάτισε δεκάδες, σε μία από τις πιο φρικτές επιθέσεις κατά πολιτών από το πραξικόπημα του 2021.
Η χτύπημα έγινε λίγο μετά τις 9 το βράδυ, με στρατιωτικά αεροσκάφη να ρίχνουν τα βόμβες τους ακριβώς πάνω στο συγκρότημα του ιατρείου, το οποίο ελέγχεται από τον Εθνικό Στρατό Αρακάνα. Σύμφωνα με πληροφορίες του ιατρικού τμήματος της αντιστασιακής οργάνωσης, δέκα ασθενείς σκοτώθηκαν ακαριαία στα κρεβάτια τους. Οι εικόνες από το σημείο είναι αποκαλυπτικές: ολική κατάρρευση, κρεβάτια θρυμματισμένα ανάμεσα στα μπάζα και η στέγη εξαφανισμένη.
Το συμβάν δεν είναι ένα δυστύχημα στο χάος του πολέμου, αλλά φαίνεται να είναι μέρος μιας εσκεμμένης στρατηγικής. Η χούντα, που προετοιμάζει μία γελοία «εκλογή» για να νομιμοποιήσει την εξουσία της, έχει χάσει μεγάλες εκτάσεις από μια ευρεία συνασπισμένη επίθεση εθνοτικών ομάδων. Στην Ραχίν, ο Στρατός Αρακάνα έχει γίνει ισχυρότατος αντίπαλος. Η απάντηση του καθεστώτος; Η συστηματική χρήση της αεροπορίας κατά οποιουδήποτε στόχου θεωρεί εχθρικό, συμπεριλαμβανομένων σχολείων, τζαμιών και πλέον, νοσοκομείων.
«Πρόκειται για την τελευταία δολοφονική επίθεση του τρομοκρατικού στρατού κατά πολιτικών χώρων», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Στρατού Αρακάνα, Κάινγκ Θούκα, ζητώντας από το καθεστώς να «ανταποκριθεί στις ευθύνες του». Από την πλευρά της, η στρατιωτική χούντα διατηρεί επίσημη σιγή. Ωστόσο, σε κανάλια του Telegram που την υποστηρίζουν, επαναλαμβάνεται το γνωστό αφήγημα: οι επιχειρήσεις στοχεύουν μόνο «τρομοκρατές» και τυχόν απώλειες αμάχων είναι είτε ατύχημα, είτε αποτέλεσμα του ότι οι αντιστασιακοί χρησιμοποιούν ασπίδες ανθρώπινου σώματος.
Η επίθεση, πέρα από το άμεσο τραγικό αποτύπωμα, έχει βαθύτερες προεκτάσεις. Η στοχευμένη καταστροφή νοσοκομειακής μονάδας αποτελεί, κατά πάσα πιθανότητα, έγκλημα πολέμου. Επίσης, ρίχνει λάδι στη φωτιά της ήδη καταστροφικής ανθρωπιστικής κρίσης. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους από το πραξικόπημα, και η εξάλειψη κρίσιμης υγειονομικής υποδομής στερεί από τους τραυματίες και τους ασθενείς την τελευταία τους ελπίδα.
Η διεθνής κοινότητα, που για χρόνια παρακολουθεί με αμηχανία την τραγωδία της Μιανμάρ, βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με την ανάγκη να αντιδράσει. Οι κραυγές για δικαιοσύνη και διεθνή δίωξη των υπευθύνων γίνονται όλο και πιο δυνατές. Το ερώτημα που αιωρείται είναι αν αυτές οι κραυγές θα ακουστούν, ή αν το νοσοκομείο της Μράουκ-Ου θα προστεθεί απλώς ως ένας ακόμα αριθμός στη μακρά και αιματηρή λίστα των αθωών θυμάτων μιας αδίστακτης χούντας.