Σε μια μέρα που συμπύκνωσε την αντιπαράθεση και την απροκάλυπτη πραγματιστική προσέγγισή του, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεδίπλωσε μια διπλή πρωτοβουλία, συνδυάζοντας την προσέλκυση του παγκόσμιου κεφαλαίου με μια απειλή θανάτου εναντίον ενός ηγέτη της Λατινικής Αμερικής. Οι ανακοινώσεις, που έγιναν στο Λευκό Οίκο, σκιαγραφούν ένα μοντέλο διακριτής μετανάστευσης και επιθετικής εξωτερικής πολιτικής, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις και βαθιές ερωτήσεις για τις προτεραιότητες της Ουάσινγκτον.
Από τη μία πλευρά, η κυβέρνηση Τραμπ παρουσίασε επίσημα το πρόγραμμα «Χρυσή Κάρτα Τραμπ», μια διαβαθμισμένη υπηρεσία «VIP» για πλούσιους επενδυτές που επιθυμούν αμερικανική υπηκοότητα. Το σχέδιο, που προωθήθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο ως «συναρπαστικό» εργαλείο για την κατακράτηση «ταλέντων», καθιερώνει μια ταχεία διαδικασία νομιμοποίησης. Τιμή εισιτηρίου: τουλάχιστον ένα εκατομμύριο δολάρια για άτομα, δύο εκατομμύρια ανά εργαζόμενο για εταιρείες που τους προσλαμβάνουν, και ένα μη επιστρεπτέο τέλος 15.000 δολαρίων. Για όσους μπορούν να διαθέσουν πέντε εκατομμύρια, ανοίγει η «πλατινένια» επιλογή, με σημαντικές φορολογικές ανακουφίσεις. Η Δημοκρατική αντιπολίτευση κατακρίνει το μέτρο ως ανήθικο πλειστηριασμό της υπηκοότητας, μια «πράσινη κάρτα» μόνο για τους εκλεκτούς της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ.
Παράλληλα, σε μια συγκλονιστική στροφή, ο Τραμπ στράφηκε εναντίον του αριστερού προέδρου της Κολομβίας, Γκουστάβο Πέτρο. Απαντώντας σε ερώτηση για την παραγωγή κοκαΐνης, ο Αμερικανός πρόεδρος προέτρεψε τον Πέτρο να «ξυπνήσει», απειλώντας τον ρητά: «Θα έχει μεγάλα προβλήματα... θα είναι ο επόμενος». Η δήλωση αυτή, που παραπέμπει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ εναντίον πλοίων ναρκέμπορων στην Καραϊβική, αποτελεί σοβαρότατη απειλή κατά ξένου αρχηγού κράτους και απειλεί να διαλύσει δεκαετίες στρατηγικής συνεργασίας στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.
Οι συνέπειες αυτής της διπλής κίνησης είναι βαθιές. Ενσωματώνει ένα σύστημα «δύο ταχυτήτων» στη μετανάστευση, όπου ο πλούτος ανοίγει πόρτες που για άλλους είναι ερμητικά κλειδωμένες. Ταυτόχρονα, η ρητορική εναντίον της Κολομβίας αποκαλύπτει μια εξωτερική πολιτική που προτιμά τον εκβιασμό από τη διπλωματία, ρίχνοντας σκιά πάνω από μια κρίσιμη συμμαχία. Η αντιπαράθεση δεν περιορίζεται στο εξωτερικό: στο Κογκρέσο, κορυφαίοι Δημοκρατικοί βουλευτές, η λεγόμενη «συμμορία των οκτώ», εξέφρασαν δυσαρέσκεια για τις στρατιωτικές ενέργειες στην Καραϊβική και απαίτησαν πλήρη αποδεικτικό υλικό.
Όσο το πρόγραμμα «Χρυσής Κάρτας» ξεκινά να δέχεται αιτήσεις, το οικονομικό του όφελος παραμένει στο θεωρητικό πεδίο. Η ζημιά στις σχέσεις ΗΠΑ-Κολομβίας, ωστόσο, είναι ήδη πολύ πιο απτή. Η μέρα αυτή αποτυπώνει μια διοίκηση που, με την ίδια ευχέρεια, προσφέρει προνόμια στους πλουσιότερους και σημαδεύει με στόχαστρο συμμάχους, επαναπροσδιορίζοντας με τρανταχτό τρόπο το τι σημαίνει «αμερικανικό συμφέρον» στην εποχή του Τραμπ.