Καθώς ο πόλεμος πλησιάζει την 1.385η ημέρα, η ηγεσία της Ουκρανίας βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα διπλό και εξαιρετικά δύσκολο έργο: να χαράξει νέους διπλωματικούς δρόμους για ειρήνη, ενώ ταυτόχρονα να διαχειριστεί την κατατρεγμένη κατάσταση στο μέτωπο και την εγχώρια υποδομή. Στο επίκεντρο, μια αναθεωρημένη ειρηνευτική πρόταση που ετοιμάζει ο Ζελένσκι για την Ουάσινγκτον, σε απάντηση ενός αμερικανικού σχεδίου που κρίθηκε υπερβολικά «παχιά» προς τη Μόσχα. Παράλληλα, ουκρανικές δυνάμεις πραγματοποιούν τακτικές υποχωρήσεις στην ανατολή, ενώ οι πολίτες αντιμετωπίζουν νέα μέτρα λιτότητας στο ρεύμα μετά τις πρόσφατες ρωσικές επιθέσεις.
Η διπλωματική κίνηση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Ουκρανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, πιστεύοντας ότι οι αρχικές προτάσεις ευνοούσαν δυσανάλογα τα ρωσικά συμφέροντα, συμπύκνωσαν το σχέδιο από 28 σε 20 βασικά σημεία. Στην κορυφή των απόλυτων «κόκκινων γραμμών» του Κιέβου βρίσκεται το ζήτημα της εδαφικής κυριαρχίας. Ο ίδιος ο Ζελένσκι το έθεσε χωρίς περιθώρια παρερμηνείας: «Δεν έχουμε κανένα νομικό ή ηθικό δικαίωμα [να παραχωρήσουμε εδάφη]». Τα ερείπια της συμφωνίας παραμένουν τα γνωστά σύννεφα: η μελλοντική διοίκηση της Ντονμπάς και του κατεχόμενου πυρηνικού εργοστασίου Ζαπορίζια.
Αυτή η διπλωματική ώθηση συμπίπτει με μια συγκεντρωτική επίδειξη πολιτικής αλληλεγγύης από τη Δύση. Οι ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Γερμανίας, χαρακτηρίζοντας τη στιγμή «κρίσιμη», τόνισαν ξανά τη δέσμευσή τους για μια «δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη». Μια δήλωση που, παρά την ευμετάβλητη κατάσταση στο πεδίο της μάχης, στέλνει το μήνυμα της συνεχιζόμενης υψηλού επιπέδου στήριξης.
Στο έδαφος, ωστόσο, η πραγματικότητα είναι βαρύτατη. Ρωσικές δυνάμεις, που υπολογίζονται σε 156.000 στρατιώτες, έχουν πιέσει αμείλικτα στην περιοχή του Ποκρόβσκ. Απέναντι στην πλεονεκτούσα αυτή δύναμη, ο Ουκρανός διοικητής Σιρσκι διέταξε στρατηγική υποχώρηση από απροστάτευτες θέσεις σε ορισμένους τομείς, προκειμένου να διατηρήσει το ανθρώπινο δυναμικό και να οχυρωθεί σε πιο ευνοϊκές γραμμές άμυνας.
Ταυτόχρονα, ο ουκρανικός λαός ετοιμάζεται για νέες δοκιμασίες. Πρόσφατα χτύπημα με drone εναντίον εγκαταστάσεων της κρατικής ενεργειακής εταιρείας Ναφτόγκαζ, έσπασε την πλάτη του ήδη κλονισμένου δικτύου. Η πρωθυπουργός Γιούλια Σβυριντένκο ανακοίνωσε την επιβολή αυστηρότερων περιορισμών στην κατανάλωση ρεύματος και την άδεια για αυξημένες εισαγωγές ενέργειας, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ο χειμώνας.
Η σύγκλιση αυτών των γεγονότων δείχνει την τροχιά της Ουκρανίας σε μια αιχμή απόλυτης ισορροπίας. Από τη μια, προσπαθεί να διαμορφώσει ενεργά το διπλωματικό πλαίσιο που θα προστατέψει τα θεμελιώδη αιτήματά της. Από την άλλη, αναγκάζεται να αντιμετωπίζει την άμεση στρατιωτική επιθετικότητα και τη συστηματική καταστροφή των ζωτικών της υποδομών. Η αναθεωρημένη ειρηνευτική πρόταση για την Ουάσινγκτον δεν σηματοδοτεί υποχώρηση, αλλά επαναπροσδιορισμό των όρων του Κιέβου. Η αποδοχή της και η ικανότητα της Ουκρανίας να αντέξει τις πιέσεις στο μέτωπο, θα καθορίσουν την πορεία του πολέμου στους επικρίσιμους επόμενους μήνες.