Η πολιτική σκηνή στην κατεχόμενη Κύπρο βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας, έντονης αναμέτρησης. Η νέα πρόεδρος του κύριου αντιπολίτευση κόμματος, Σίλα Ουσάρ Ιντσίρλι, έριξε το γάντι της, κηρύσσοντας ότι οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές είναι πλέον «αναπόφευκτες». Η πρώτη γυναίκα ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (CTP) στη μακρά ιστορία του, φαίνεται αποφασισμένη να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κλίμα που άνοιξε με την προεδρική νίκη του Τουφάν Ερχουρμάν τον Οκτώβριο, για να ανατρέψει την κυβερνώσα συνεργασία.
Σε συνέντευξή της, η Ιντσίρλι παρουσίασε μια άκρως κριτική εικόνα της τρέχουσας κατάστασης, μιλώντας για μια διαπλεκόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση, που επιδεινώνεται από την έλλειψη διαφάνειας και δικαιοσύνης. Κατά την άποψή της, η κυβέρνηση, που απέρριψε την προηγούμενη πρόταση για πρόωρες εκλογές τον περασμένο Μάρτιο, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και «κολλάει» στην εξουσία μέχρι το τελευταίο νόμιμο σημείο το 2027. Απέναντι σε αυτό, το CTP στόχευσε να επιβάλει την ψήφο της κάλπης το αργότερο μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2026, χρησιμοποιώντας τόσο το κοινοβουλευτικό έργο όσο και την κινητοποίηση στη βάση.
«Ο λαός περιμένει το CTP και εμείς είμαστε έτοιμοι. Οι πρόωρες εκλογές είναι αναπόφευκτες», δήλωσε χαρακτηριστικά, πλαισιώνοντας τον επικείμενο αγώνα ως απόκριση σε μια λαϊκή έκκληση για σωτηρία. Υποσχέθηκε ότι μια μελλοντική κυβέρνηση του κόμματός της θα στηρίζεται σε αρχές δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και αλληλεγγύης, σε μια άμεση απάντηση στην – κατά την περιγραφή της – διαφθορά και τη διαπλοκή της σημερινής ηγεσίας.
Τα νούμερα, βέβαια, δίνουν πάτημα στο αφήγημά της. Δημοσκόπηση του Οκτώβρη έδειχνε ότι το CTP θα κέρδιζε σαρωτική νίκη, συγκεντρώνοντας πάνω από 42% των ψήφων. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα επανέφερε απλώς το κόμμα στην εξουσία για πρώτη φορά από το 2019, αλλά θα του παρείχε και μια πρωτοφανή αυτοδυναμία στην Βουλή, κάτι που δεν έχει επιτύχει στα 55 χρόνια ζωής του.
Το σχέδιο της αντιπολίτευσης περιλαμβάνει έντονες συγκρούσεις κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, όπου θα επιχειρήσει να καταδείξει τις αδυναμίες της οικονομικής διαχείρισης, αλλά και την ενεργή συμμετοχή κοινωνικών συνδικάτων και επιχειρηματικών ομάδων, δημιουργώντας ένα ευρύ μέτωπο πίεσης. Οι πολιτικές αυτές κινήσεις δεν έχουν μόνο εγχώρια βαρύτητα. Μια πιθανή επιστροφή του CTP στην εξουσία θα μπορούσε να ανακατεύαξε τα χαρτιά και στο διεθνές τραπέζι, επηρεάζοντας τη στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς στον αδιέξοδο διάλογο για την επανένωση του νησιού.
Καθώς η Σίλα Ουσάρ Ιντσίρli εδραιώνει την ιστορική της ηγεσία, το πολιτικό κλίμα στρέφεται γύρω από ένα μόνο ερώτημα: Όχι *αν*, αλλά *πότε* θα κληθούν οι πολίτες να αποφασίσουν ξανά. Το «πότε» αυτό φαίνεται ότι θα καθοριστεί σε μια έντονη κοινοβουλευτική και κοινωνική μάχη τις επόμενους μήνες.