Σε μια σημαντική απόφαση για το κλίμα, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν όλες μαζί να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 90% μέχρι το 2040. Αυτός ο στόχος, που θα γίνει νόμος, είναι το επόμενο βήμα μετά από παλαιότερες προτάσεις και δείχνει τον δρόμο που θέλει να ακολουθήσει η ήπειρος. Ωστόσο, αυτή η απόφαση έρχεται σε μια περίοδο που τα δεδομένα για την ενέργεια στον κόσμο φαίνεται να λένε έναν εντελώς διαφορετικό λόγο.
Το ευρωπαϊκό σχέδιο, που θα γραφτεί στον Ευρωπαϊκό Κλιματικό Νόμο, έχει στόχο να δώσει σαφήνεια και σταθερότητα στους πολιτικούς και στους επενδυτές. Οι εκπομπές θα συγκριθούν με αυτές του 1990 και ο στόχος θα «κλειδώσει» το πλαίσιο για τις μεγάλες αλλαγές σε υποδομές και τεχνολογία που χρειάζονται. Όμως, το πραγματικό νόημα της συμφωνίας κρύβεται στις λεπτομέρειες – και στις εξαιρέσεις που δόθηκαν.
Εκεί, στις διαπραγματεύσεις, έγινε η πραγματική μάχη. Η Κύπρος, που αντιμετωπίζει προβλήματα ως νησί, με ενεργειακή αβεβαιότητα και περιορισμένες συνδέσεις με την ηπειρωτική Ευρώπη, κατάφερε να συμπεριλάβει ρήτρες ευελιξίας στην τελική συμφωνία. Αυτές οι ρήτρες, που έχουν σκοπό να προστατέψουν την κοινωνία και την οικονομία, δείχνουν ότι η πράσινη μετάβαση δεν μπορεί να εφαρμοστεί με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες. Αυτή ήταν μια σημαντική διπλωματική νίκη για την Κύπρο, που κατάφερε να δείξει τις ιδιαίτερες ανάγκες των μικρότερων χωρών.
Αυτή η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, όμως, έρχεται σε αντίθεση με την παγκόσμια πραγματικότητα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ενεργειακή Οργάνωση, ο παγκόσμιος καταναλωτής του πετρελαίου θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το 2050. Ταυτόχρονα, μεγάλες εταιρείες όπως η ExxonMobil προειδοποιούν ότι χρειάζονται συνεχείς επενδύσεις σε νέα κοίτασματα ορυκτών καυσίμων. Αυτό συμβαίνει τόσο επειδή τα παλιά κοίτασματα μειώνονται, όσο και επειδή τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη χρειάζονται όλο και περισσότερη ενέργεια.
Έτσι, ο κόσμος βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Από τη μια πλευρά, η ΕΕ προχωρά με το πιο φιλόδοξο σχέδιο για το κλίμα στον πλανήτη. Από την άλλη, οι παγκόσμιες αγορές εξακολουθούν να βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα. Η συμφωνία για την Κύπρο αποδεικνύει ότι η Ευρώπη αρχίζει να καταλαβαίνει ότι χρειάζονται ειδικές λύσεις για διαφορετικές περιπτώσεις. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν αυτή η επιμονή της Ευρώπης θα φτάσει αρκετά μακριά, σε έναν κόσμο που ακόμα διστάζει να πάρει την ίδια πορεία.