Η αμερικανική κυβέρνηση προτίθεται να διαθέσει ένα σημαντικό ποσό, της τάξης του 1,6 εκατομμυρίου δολαρίων, για τη διεξαγωγή μιας μελέτης σχετικά με το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β σε νεογέννητα στη Γουινέα-Μπισσάου. Αυτή η πρωτοβουλία έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην παγκόσμια κοινότητα της δημόσιας υγείας. Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια μιας αλλαγής στις συστάσεις των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, τα οποία πλέον αντιμετωπίζουν τον εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β κατά τη γέννηση ως προσωπική επιλογή, απομακρύνοντας τις προηγούμενες αυστηρές οδηγίες. Οι αλλαγές αυτές, σύμφωνα με πληροφορίες, συνδέονται με τις μακροχρόνιες πεποιθήσεις του Υπουργού Υγείας, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων.
Η απόφαση χρηματοδότησης αυτής της συγκεκριμένης μελέτης στη χώρα της Δυτικής Αφρικής, όπου η ηπατίτιδα Β αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας – με σχεδόν έναν στους πέντε ενήλικες να είναι φορέας – έχει δεχθεί σφοδρή κριτική. Ειδικοί εγείρουν σοβαρές ηθικές ανησυχίες, με ορισμένους να χαρακτηρίζουν την προσπάθεια «βαθιά ανήθικη» και «εξαιρετικά επικίνδυνη». Η εστίαση της μελέτης σε ένα ήδη καθιερωμένο εμβόλιο, σε μια περιοχή με ευάλωτη υγειονομική υποδομή, θεωρείται από τους επικριτές ως δυνητικά επιζήμια, με κίνδυνο διάβρωσης της εμπιστοσύνης τόσο στις αμερικανικές επιστημονικές προσπάθειες όσο και στις παγκόσμιες πρωτοβουλίες υγείας.
Η τελευταία αυτή εξέλιξη συνδέεται άρρηκτα με ευρύτερες αλλαγές στις στρατηγικές παιδικού εμβολιασμού των ΗΠΑ, τις οποίες προωθεί ο Υπουργός Υγείας Κένεντι Τζούνιορ. Η πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησής του για απόσυρση χρηματοδότησης από την Gavi, την Συμμαχία Εμβολίων, έχει προκαλέσει αισθητούς κραδασμούς στον διεθνή υγειονομικό τομέα. Η Gavi, μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, έχει διαδραματίσει καίριο ρόλο στον εμβολιασμό άνω του 1,2 δισεκατομμυρίου παιδιών παγκοσμίως, ένα επίτευγμα που πιστώνεται με την αποτροπή περίπου 20,6 εκατομμυρίων θανάτων. Το σκεπτικό για τον τερματισμό των δεσμών με την Gavi φέρεται να προέρχεται από την ερμηνεία μιας μελέτης του 2018 στη Γουινέα-Μπισσάου, σχετικά με το εμβόλιο DTP και τον φερόμενο αντίκτυπό του στα ποσοστά θνησιμότητας.
Ωστόσο, η επιστημονική βάση που στηρίζει αυτό το σκεπτικό αμφισβητείται έντονα. Η προαναφερθείσα μελέτη του 2018, γραμμένη από τους Δανούς ερευνητές Peter Aaby και Christine Stabell Benn, φέρεται να υποδείκνυε μια συσχέτιση μεταξύ του εμβολίου DTP και αυξημένης θνησιμότητας σε νεαρά κορίτσια στη Γουινέα-Μπισσάου. Μια μεταγενέστερη δημοσίευση του 2022, από κάποιους από τους ίδιους ερευνητές, φέρεται να απέφερε διαφορετικά ευρήματα, μειώνοντας ουσιαστικά τον αντίκτυπο των προηγούμενων συμπερασμάτων. Αυτή η ασυμφωνία έχει εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα της αιτιολόγησης για την αποδέσμευση από την Gavi.
Οι προσωπικές πεποιθήσεις του Υπουργού Υγείας Κένεντι Τζούνιορ φαίνεται να αποτελούν σημαντική κινητήρια δύναμη πίσω από αυτούς τους επαναπροσανατολισμούς πολιτικής. Όπως έχει εκφράσει ο Paul Offit, Διευθυντής του Κέντρου Εκπαίδευσης Εμβολίων στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας, ο Κένεντι Τζούνιορ «έχει μια σταθερή, αμετάβλητη πεποίθηση ότι τα εμβόλια προκαλούν βλάβη. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να προσπαθήσει να το αποδείξει». Αυτή η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση εκδηλώνεται τώρα σε απτές αποφάσεις πολιτικής με δυνητικά μακροχρόνιες παγκόσμιες επιπτώσεις.
Ο Gavin Yamey, Καθηγητής Παγκόσμιας Υγείας στο Duke Global Health Institute και ιδρυτικό μέλος του Defend Public Health, εξέφρασε τη βαθιά του δυσαρέσκεια, δηλώνοντας: «Η δοκιμή καθιερωμένων εμβολίων σε μια χώρα με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας Β και ένα εύθραυστο σύστημα υγείας μυρίζει νεοαποικιακή νοοτροπία και κινδυνεύει να διευρύνει την παγκόσμια δυσπιστία προς τις ΗΠΑ και την επιστήμη». Οι επιπτώσεις αυτών των ενεργειών εκτείνονται πέρα από την άμεση μελέτη, απειλώντας να υπονομεύσουν δεκαετίες προόδου στην παγκόσμια ισότητα στην υγεία και την εμπιστοσύνη στα εμβόλια, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενα έθνη που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε οργανισμούς όπως η Gavi για ουσιαστικά προγράμματα εμβολιασμού. Η σύγκλιση των μεταβαλλόμενων εγχώριων πολιτικών και των στρατηγικών διεθνούς δέσμευσης εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική τροχιά της συμμετοχής των ΗΠΑ στις παγκόσμιες πρωτοβουλίες δημόσιας υγείας.