**Ουάσινγκτον** – Πρόσφατες ανακοινώσεις αμερικανικών οικονομικών δεικτών, που δημοσιοποιήθηκαν αμέσως μετά τις τελευταίες αποφάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Fed) για τη νομισματική πολιτική, αναδεικνύουν ένα ολοένα και διευρυνόμενο χάσμα. Αυτό το χάσμα αφορά τις προσδοκίες της αγοράς και τις προβλέψεις της κεντρικής τράπεζας σχετικά με την πορεία των επιτοκίων τον επόμενο χρόνο. Ενώ τα πρόσφατα στοιχεία για την απασχόληση και τις λιανικές πωλήσεις σκιαγραφούν μια πολυεπίπεδη εικόνα της οικονομικής δυναμικής, είναι η αποκλίνουσα οπτική για τον ρυθμό της μελλοντικής νομισματικής χαλάρωσης που μονοπωλεί το ενδιαφέρον των traders, αναλυτών και οικονομολόγων.
Η έκθεση απασχόλησης του Νοεμβρίου, ένας στενά παρακολουθούμενος δείκτης της υγείας της αγοράς εργασίας, έδωσε ένα μικτό σήμα. Παρότι ο αριθμός των μη αγροτικών θέσεων εργασίας ξεπέρασε τις προσδοκίες, με προσθήκη 64.000 θέσεων – μια αξιοσημείωτη βελτίωση σε σχέση με την αρνητική αναθεωρημένη ένδειξη του Οκτωβρίου – το ποσοστό ανεργίας σκαρφάλωσε στο 4,6%. Αυτή η άνοδος, που ξεπέρασε τις προβλέψεις αξιωματούχων της Fed, υποδηλώνει μια λεπτή ψύξη στην αγορά εργασίας, μια εξέλιξη που ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, έχει προηγουμένως αναφέρει ως πιθανό προάγγελο μειώσεων επιτοκίων. Περιπλέκοντας την ερμηνεία, ορισμένοι οικονομολόγοι της Fed εκτιμούν ότι οι αριθμοί των θέσεων εργασίας μπορεί να είναι τεχνητά διογκωμένοι, πιθανώς κατά 60.000 θέσεις μηνιαίως, υποδηλώνοντας ότι η υποκείμενη δημιουργία θέσεων εργασίας ενδέχεται να είναι λιγότερο εύρωστη από ό,τι αρχικά αναφέρθηκε.
Ταυτόχρονα, τα στοιχεία λιανικών πωλήσεων του Οκτωβρίου αποκάλυψαν μια στασιμότητα, παραμένοντας αμετάβλητα στο 0%. Αυτή η έλλειψη ανάπτυξης, μια επιβράδυνση από την μέτρια αύξηση του Σεπτεμβρίου και χαμηλότερη από τις προβλέψεις, δείχνει συγκρατημένες καταναλωτικές δαπάνες. Ωστόσο, μια πιο λεπτομερής εξέταση της ομάδας ελέγχου των λιανικών πωλήσεων, ενός στοιχείου κρίσιμου για τους υπολογισμούς του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, παρουσίασε μια σημαντική ανάκαμψη, αυξανόμενη κατά 0,8% μετά από μια ελαφρά συρρίκνωση τον προηγούμενο μήνα. Αυτή η διχοτομία στους δείκτες καταναλωτικών δαπανών προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο πολυπλοκότητας στην οικονομική αφήγηση που πρέπει να διαχειριστεί η Fed.
Αυτές οι ανακοινώσεις έρχονται λίγο μετά την τελευταία συνεδρίαση νομισματικής πολιτικής της Fed, όπου οι αξιωματούχοι επέλεξαν να διατηρήσουν αμετάβλητο το βασικό τους επιτόκιο, αν και η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη. Η κίνηση διατήρησης των επιτοκίων αμετάβλητων συνάντησε διαφωνίες από τρεις αξιωματούχους: ο κυβερνήτης Stephen Miran υποστήριξε μια πιο επιθετική μείωση κατά 50 μονάδες βάσης, ενώ ο πρόεδρος της Fed του Κάνσας Σίτι, Jeff Schmid, και ο πρόεδρος της Fed του Σικάγο, Austan Goolsbee, τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης των επιτοκίων σταθερών. Αυτή η εσωτερική απόκλιση εντός της Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς (FOMC) καθρεφτίζει την ευρύτερη προσδοκία της αγοράς για σημαντική χαλάρωση στο εγγύς μέλλον.
Οι συμμετέχοντες στην αγορά, ενθαρρυμένοι από την αντιληπτή χαλάρωση στην αγορά εργασίας και τις μειούμενες πληθωριστικές πιέσεις, τιμολογούν περίπου 57 μονάδες βάσης μειώσεων επιτοκίων για τον επόμενο χρόνο. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερες από δύο πιθανές μειώσεις, με τη μείωση του Μαρτίου να αποτελεί μια ολοένα και πιο πιθανή επιλογή, και σημαντική πιθανότητα περαιτέρω μείωσης τον Απρίλιο. Σε πλήρη αντίθεση, η δική της Περίληψη Οικονομικών Προβλέψεων (SEP) της Fed προτείνει μια πιο συντηρητική προσέγγιση, με τους αξιωματούχους να προβλέπουν μόνο μία μείωση επιτοκίων. Αυτό το σημαντικό χάσμα μεταξύ της τιμολόγησης της αγοράς και των προβλέψεων της Fed δημιουργεί εύφορο έδαφος για μεταβλητότητα, ειδικά καθώς αναδύονται περαιτέρω οικονομικά στοιχεία.
Οι επιπτώσεις αυτής της απόκλισης είναι σημαντικές. Εάν τα επερχόμενα στοιχεία απασχόλησης και πληθωρισμού συνεχίσουν να ευθυγραμμίζονται με την "περιστέρια" οπτική της αγοράς, θα μπορούσε να ενισχύσει τις προσδοκίες για νωρίτερες και πιο ουσιαστικές μειώσεις επιτοκίων, ενδεχομένως πιέζοντας το δολάριο ΗΠΑ. Αντιθέτως, στοιχεία που ενισχύουν την πιο αισιόδοξη άποψη της Fed για την οικονομική ανθεκτικότητα και τον πληθωρισμό θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επαναξιολόγηση των προσδοκιών της αγοράς, ενισχύοντας ενδεχομένως το "πράσινο χαρτονόμισμα". Ο δείκτης DXY Dollar Index, ένα μέτρο της ισχύος του δολαρίου έναντι ενός καλαθιού κύριων νομισμάτων, παρουσίασε πτώση μετά την ανακοίνωση των τελευταίων αμερικανικών στοιχείων, αντανακλώντας την άμεση αντίδραση της αγοράς στα οικονομικά αντίθετα ρεύματα. Καθώς το οικονομικό τοπίο συνεχίζει να εξελίσσεται, η αλληλεπίδραση μεταξύ των εισερχόμενων δεδομένων και της διαβουλευτικής στάσης της Fed θα παραμείνει ένας καθοριστικός παράγοντας που διαμορφώνει τις χρηματοπιστωτικές αγορές.