**Λευκωσία, Κύπρος** – Ένα κύμα αμφισβήτησης έχει αναπτυχθεί γύρω από την υπόθεση των "χρυσών διαβατηρίων" στην Κύπρο, καθώς η υπεράσπιση του πρώην βουλευτή και επιχειρηματία, Χριστάκη Γιοβάνη, παρουσίασε τα τελευταία της επιχειρήματα. Οι συνήγοροι υποστήριξαν ότι η υπόθεση έχει "ξεφύγει" από την αρχική της πορεία και έχει μετατραπεί σε "επίτηδες παραπλάνηση" από την πλευρά της κατηγορούσας αρχής. Ο επικεφαλής συνήγορος υπεράσπισης, Γιώργος Παπαϊωάννου, κατήγγειλε μια "απαράδεκτη στροφή" στην κατηγορία, η οποία, όπως υποστήριξε, αλλοιώνει την ουσία της δίκης και θέτει εν αμφιβόλω την ακεραιότητά της.
Η δίκη επικεντρώνεται σε κατηγορίες για εμπορία επιρροής και συνωμοσία προς εξαπάτηση, στο πλαίσιο της κατάργησης πλέον προγράμματος πολιτογράφησης πλουσίων ξένων υπηκόων έναντι σημαντικών επενδύσεων. Το σκάνδαλο, το οποίο ήρθε στο φως το 2020, είχε προκαλέσει παραιτήσεις κορυφαίων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του Γιοβάνη, ιδρυτή και πρώην CEO της Giovani Group, καθώς και του Δημήτρη Συλλούρη, πρώην Προέδρου της Βουλής.
Στην καρδιά της υπερασπιστικής γραμμής βρίσκεται η πολιτογράφηση του Νικολάι Γκορνόφσκι, πρώην CEO της ρωσικής ενεργειακής κοινοπραξίας Gazprom. Ο Γκορνόφσκι φέρεται να απέκτησε κυπριακό διαβατήριο μέσω επενδύσεων σε ακίνητα, με τη διευκόλυνση της Giovani Group, παρόλο που, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση εκείνη την περίοδο. Η κατηγορούσα αρχή ισχυρίζεται ότι ο Γιοβάνης και ο Συλλούρης άσκησαν αθέμιτη επιρροή για να επισπεύσουν τη διαδικασία.
Ωστόσο, ο κ. Παπαϊωάννου υποστήριξε μετ' επιτάσεως ότι η κατηγορία που παρουσιάζεται στο δικαστήριο έχει ελάχιστη σχέση με την αρχική αστυνομική διερεύνηση. Εστίασε σε αυτό που χαρακτήρισε "μετατόπιση του σκεπτικού", τονίζοντας ότι η κατηγορία επικεντρώθηκε σε οικονομικές πτυχές, όπως αποδείξεις πληρωμών και κριτήρια επιλεξιμότητας, στοιχεία που δεν συμπεριλαμβάνονταν στην αρχική έρευνα της αστυνομίας. Σύμφωνα με την υπεράσπιση, η αστυνομική ανάκριση εστίαζε αποκλειστικά στις απαιτήσεις άδειας διαμονής, καθιστώντας την επακόλουθη εισαγωγή κατηγοριών για συνωμοσία προς εξαπάτηση, χωρίς τροποποιημένο κατηγορητήριο, μια σοβαρή διαδικαστική παρατυπία.
Η υπεράσπιση έκανε επίσης λόγο για τον κεντρικό ρόλο του Ανδρέα Πιττάτζη, δικηγόρου που αρχικά αντιμετώπιζε κατηγορίες μαζί με τον Γιοβάνη και τον Συλλούρη, αλλά οι κατηγορίες εναντίον του στη συνέχεια αποσύρθηκαν. Ο Πιττάτζης, ο οποίος ήταν δικηγόρος του Γκορνόφσκι και παρείχε νομικές συμβουλές στον Γιοβάνη, παρουσιάζεται από την υπεράσπιση ως η "πρωταρχική φιγούρα" όλης της διαδικασίας πολιτογράφησης, ενώ οι ενέργειες του Γιοβάνη χαρακτηρίζονται ως δευτερεύουσες και κατόπιν συμβουλής του Πιττάτζη.
Ένα αξιοσημείωτο σημείο της στρατηγικής της υπεράσπισης είναι η ανάδειξη της απουσίας βασικών μαρτύρων. Η υπεράσπιση επισήμανε ότι ο Πιττάτζης απομακρύνθηκε από το τέταρτο κατηγορητήριο χωρίς καμία εξήγηση, και ο Γκορνόφσκι, ο αλλοδαπός του οποίου η πολιτογράφηση βρίσκεται στο επίκεντρο, δεν κλήθηκε ούτε ως κατηγορούμενος ούτε ως ύποπτος. Αυτή η απουσία, υποστήριξε η υπεράσπιση, δημιουργεί σημαντικά κενά στην κατάθεση μαρτύρων και αλλοιώνει την πραγματική εικόνα που παρουσιάζεται στο δικαστήριο. Η υπεράσπιση ισχυρίζεται ότι ο ρόλος του Γιοβάνη ήταν περιφερειακός και ότι ενήργησε κατόπιν νομικής συμβουλής, καθιστώντας τον "αποδιοπομπαίο τράγο" αντί για δράστη απάτης.
Οι ισχυρισμοί της υπεράσπισης ρίχνουν βαριά σκιά στην πορεία της δίκης και θέτουν ερωτήματα σχετικά με την ορθότητα της διαδικασίας. Καθώς το δικαστήριο καλείται να αποφασίσει, η αμφισβήτηση της ίδιας της βάσης της κατηγορίας εγείρει κρίσιμα ζητήματα σχετικά με την ορθή απονομή της δικαιοσύνης σε υποθέσεις υψηλού προφίλ διαφθοράς.