Μια πολύ μεγάλη και καταστροφική πυρκαγιά, η χειρότερη των τελευταίων εβδομήντα χρόνων στο Χονγκ Κονγκ, έκαψε ένα κτήριο δημοσίας κατοικίας στην περιοχή Τάι Πο. Η φωτιά, που άρχισε το απόγευμα της Τετάρτης, έμεινε αναμμένη για τρεις ολόκληρες μέρες και προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον 94 ανθρώπων, αφήνοντας πίσω της μια θυμημένη κοινότητα.
Η φλόγα εμφανίστηκε στις 3:51 το απόγευμα και εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα στο εξωτερικό των διαμερισμάτων. Βίντεο δείχνουν ότι η φωτιά μετακινήθηκε από τον τέταρτο όροφο σε άλλες περιοχές σε μόλις έξι λεπτά. Οι αρχές πιστεύουν ότι η γρήγορη εξάπλωση οφείλεται σε ένα ξύλινο διάδρομο και σε εύφλεκτα υλικά που κάλυπταν το κτίριο λόγω επισκευών. Αυτός ο συνδυασμός, όπως λένε, δημιούργησε τις «ιδανικές συνθήκες» για την τραγωδία. Τα πυροσβεστικά οχήματα έφτασαν γρήγορα, μέσα σε έξι λεπτά, αλλά η φωτιά είχε ήδη γίνει πολύ μεγάλη.
Οι πυροσβέστες δυσκολεύτηκαν πολύ να σώσουν ανθρώπους λόγω της υψηλής θερμοκρασίας, του πυκνού καπνού και των ξύλινων δοκών που έπεφταν. Εκπληκτικά, ένας άνθρωπος σώθηκε μια μέρα αφού άρχισε η φωτιά, από τον δέκατο έκτο όροφο. Ο αριθμός των θυμάτων είναι συγκλονιστικός: εκτός από τους 94 νεκρούς, που περιλαμβάνουν έναν πυροσβέστη και δύο βοηθούς σπιτιού από την Ινδονησία, 76 άτομα τραυματίστηκαν. Μέχρι την Παρασκευή, εκατοντάδες κάτοικοι ακόμα λείπουν.
Η καταστροφή προκάλεσε θυμό στο κοινό και άμεση δράση από την κυβέρνηση. Ο ηγέτης του Χονγκ Κονγκ, Τζον Λι, διέταξε μια «πλήρη έρευνα» και τρεις εργολάβοι, ηλικίας 52 έως 68 ετών, συνελήφθησαν. Οι αρχές εστιάζουν στα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν συμφωνούν με αυτή την προσέγγιση. Πιστεύουν ότι το να κατηγορούμε μόνο το ξύλο απομακρύνει την προσοχή από πιο σοβαρά προβλήματα, όπως οι κανόνες ασφαλείας των κτιρίων και οι κίνδυνοι της ζωής σε πολύ πυκνοκατοικημένες πολυκατοικίες, που μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Η τραγωδία στο συγκρότημα Ουάνγκ Φουκ Κορτ, όπου ζούσαν περίπου 4.800 άτομα, δείχνει με τρομερό τρόπο τα κοινωνικά προβλήματα σχετικά με την προσιτή στέγαση και την ασφάλεια σε μια από τις πιο γεμάτες πολυκατοικίες πόλεις του κόσμου. Τώρα που η φωτιά έχει σβήσει, η πόλη δεν θρηνεί μόνο, αλλά πρέπει επίσης να απαντήσει σε σημαντικές ερωτήσεις σχετικά με την ευθύνη και το μέλλον της ασφάλειας στις πόλεις.