Ο βίαιος θάνατος του Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ, του αρχηγού των Λαϊκών Δυνάμεων στη Γάζα, δεν είναι απλώς ένα τραγικό γεγονός. Είναι η απόδειξη μιας βαθιάς ρήξης μέσα στην ίδια την παλαιστινιακή κοινωνία. Ταυτόχρονα, δείχνει την αποτυχία της ισραηλινής στρατηγικής να βρει τοπικούς συμμάχους εναντίον της Χαμάς.
Ο Αμπού Σαμπάμπ ήταν ένας νεαρός από τη φυλή Ταραμπίν, που έγινε γνωστός κατά τον πόλεμο. Μετά από φυλάκιση από παλαιστινιακές αρχές, δραπέτευσε και δημιούργησε μια ένοπλη ομάδα. Η ομάδα του έδρασε σε περιοχές κοντά στο Ραφάχ, που ελέγχονταν από το Ισραήλ. Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επιβεβαίωσε ότι το Ισραήλ οπλιζόταν τέτοιες ομάδες που αντιτίθενται στη Χαμάς, και ο Αμπού Σαμπάμπ ήταν ο κύριος δικαιούχος αυτής της πολιτικής.
Ωστόσο, η δολοφονία του αποκάλυψε πόσο εύθραυστη ήταν αυτή η συμμαχία. Τα γεγονότα είναι ασαφή. Η ομάδα του λέει ότι σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να ηρεμήσει μια οικογενειακή διαμάχη. Η φυλή του μίλησε για «το τέλος μιας σκοτεινής σελίδας», υπονοώντας προδοσία. Η Χαμάς δήλωσε χαρούμενη για τον θάνατο «προδοτών», χωρίς όμως να αναλάβει την ευθύνη. Επίσης, υπήρξε σύγχυση για το αν μεταφέρθηκε σε ισραηλινό νοσοκομείο, κάτι που το ίδιο το νοσοκομείο αρνήθηκε. Αυτή η σύγχυση δείχνει ότι κανείς δεν θέλει να δεχτεί δημόσια την ευθύνη για αυτόν τον θάνατο.
Αυτή η υπόθεση δείχνει τους κινδύνους της ισραηλινής τακτικής. Η υποστήριξη τοπικών ομάδων εναντίον της Χαμάς μπορεί να μοιάζει με στρατηγική, αλλά στην πραγματικότητα δημιουργεί έναν μίνι-πόλεμο όλων εναντίον όλων. Ενισχύει παλιές φυλετικές έχθρες και κάνει τη βία απρόβλεπτη. Ο θάνατος του Αμπού Σαμπάμπ είναι μια υπενθύμιση ότι σε αυτό το περιβάλλον, οι συμμαχίες είναι πολύ ασταθείς.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι τι θα κάνουν οι οπαδοί του και αν άλλοι αρχηγοί θα φοβηθούν να συνεργαστούν με το Ισραήλ. Για τη Γάζα, αυτή η δολοφονία είναι ένα προειδοποιητικό σήμα. Δείχνει ότι το χάος και η μάχη για την εξουσία μπορεί να συνεχιστούν ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου.