Η κυβέρνηση της Κύπρου έβαλε τέλος σε μια πρόσφατη και αμφιλεγόμενη πρακτική στα περάσματα της Πράσινης Γραμμής. Σύμφωνα με αυτήν, οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι σχημάτιζαν ξεχωριστές ουρές για τον έλεγχο. Η απόφαση λήφθηκε μετά από έντονη κριτική, ειδικά από τη βουλευτή Αλεξάνδρα Ατταλίδου, που χαρακτήρισε την πρακτική διακριτική.
Η κυβέρνηση δήλωσε ότι ο διαχωρισμός στις ουρές ίσχυσε για πολύ λίγο και είχε ως στόχο να βοηθήσει τους υπαλλήλους να ελέγξουν πιο εύκολα την καταγωγή των ανθρώπων. Ωστόσο, αυτή η «διοικητική» λύση γρήγορα απέκτησε πολιτική σημασία και προκάλεσε δυσαρέσκεια.
Η βουλευτής Ατταλίδου τόνισε ότι αυτή η πρακτική μπορεί να παραβίαζε το Σύνταγμα της Κύπρου και τους νόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ισότητα. «Καμία πράξη στην Κύπρο δεν είναι ποτέ μόνο διοικητική», δήλωσε, αναφερόμενη στους πολιτικούς και ψυχολογικούς παράγοντες που επηρεάζουν κάθε απόφαση στο νησί.
Η άμεση απόκριση της κυβέρνησης, με την κατάργηση της πρακτικής, δείχνει το βάρος των επιχειρημάτων εναντίον της. Για πολλούς Τουρκοκύπριους, ο διαχωρισμός φαινόταν σαν μια ενέργεια με κρυφά κίνητρα, που ενίσχυε την καχυποψία και το αίσθημα της άνισης μεταχείρισης.
Το συμβάν θυμίζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Πράσινης Γραμμής, τα σύνορα που χωρίζουν το νησί. Η απόφαση για φυσικό διαχωρισμό στις ουρές δεν προβλέπεται από τους ευρωπαϊκούς κανόνες, γεγονός που δημιούργησε πρόσθετα ερωτήματα.
Συνολικά, αυτή η ιστορία μας δείχνει ότι σε ένα τόσο διαιρεμένο περιβάλλον, ακόμα και οι πιο τεχνικές αποφάσεις έχουν βαθιά πολιτική και συναισθηματική σημασία. Το να διασχίσει κανείς την Πράσινη Γραμμή δεν είναι ποτέ μια απλή διαδικασία. Είναι μια πράξη που σχετίζεται άμεσα με την ιστορία, την ταυτότητα και την αναζήτηση για πραγματική ισότητα στο νησί.