Τα δάση της Κύπρου περνούν μια πολύ δύσκολη περίοδο λόγω της σοβαρής ξηρασίας. Οι ειδικοί ανησυχούν για το μέλλον των πιο παλιών δασών του νησιού. Σύμφωνα με την Δασική Υπηρεσία, σχεδόν το 40% των δέντρων στην Κοιλάδα των Κέδρων έχει ξεραθεί. Αυτή η αλλαγή μπορεί να μην είναι αναστρέψιμη.
Ο Σάββας Ιεζεκιήλ, διευθυντής της Δασικής Υπηρεσίας, μίλησε ξεκάθαρα. Είπε: «Η έλλειψη βροχής για πολλά χρόνια έχει κάνει τα δάση να μην αντέχουν άλλο. Αν ο επόμενος χειμώνας είναι και αυτός ξηρός, μπορεί να χάσουμε δέντρα που ζουν εδώ και αιώνες». Η πρόβλεψή του δείχνει ότι ακόμα και τα πιο δυνατά δέντρα υποφέρουν όταν δεν υπάρχει αρκετό νερό για χρόνια.
Η έλλειψη βροχών προκαλεί μεγάλη φθορά στα δέντρα. Τα νεαρά δέντρα πεθαίνουν γρήγορα από τη ζέστη, αλλά τώρα ακόμα και τα μεγάλα κέδρα και πεύκα δείχνουν σημάδια αδυναμίας. Αυτό συμβαίνει γιατί τα υπόγεια νερά δεν έχουν αναπληρωθεί. Η Κύπρος έχει ξηρασία από το 2008, αλλά η τωρινή κατάσταση είναι ακόμα πιο σοβαρή.
Οι ζημιές δεν είναι ίδιες σε όλο το νησί. Οι δασικές περιοχές της Κακομαλιάς και του Μαχαιρά έχουν πληγεί πολύ. Εκεί, το τουρκικό πεύκο και η χρυσόβερη υφίστανται τις μεγαλύτερες απώλειες. Στην Ακάμας, πολλά πεύκα έχουν ξεραθεί, αλλά τα δέντρα κοντά στη θάλασσα τα πηγαίνουν καλύτερα λόγω της υγρασίας.
Από την άλλη πλευρά, τα δάση στο Τροόδος και στο ακρωτήριο Γκρέκο βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση. Εκεί, το κλίμα είναι πιο δροσερό και υπάρχει περισσότερη υγρασία. Αυτό μας δείχνει ότι το ύψος, η απόσταση από τη θάλασσα και το είδος του δέντρου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Επιπλέον, η ξηρασία δημιουργεί και άλλα προβλήματα. Οι φυσικές πηγές στεγνώνουν και πολλά ποτάμια έχουν γίνει μικρά ρυάκια. Αυτό δημιουργεί δυσκολίες για τα πουλιά και τα άγρια ζώα, που δυσκολεύονται να βρουν νερό.
Με τους καιρούς να μην βελτιώνονται, η προστασία των δασών της Κύπρου χρειάζεται νέες λύσεις. Πιστεύω ότι πρέπει να βρούμε καινοτόμους τρόπους διαχείρισης του νερού και να προστατεύσουμε κάθε είδος δέντρου ξεχωριστά. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό. Είναι μια απειλή για τη φύση του νησιού και για τη βιοποικιλότητα που θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας.