Στις Ηνωμένες Πολιτείες, δύο σημαντικές δίκες δείχνουν πώς λειτουργεί το σύστημα δικαιοσύνης.
Στο Σικάγο, ο Χοακίν Γκουσμάν, γιος ενός διάσημου εγκληματία, άλλαξε γνώμη. Αρχικά είπε ότι δεν είναι ένοχος, αλλά τώρα παραδέχτηκε ότι πουλούσε ναρκωτικά και ήταν μέλος σε εγκληματική ομάδα. Έκανε συμφωνία με την αστυνομία. Θα πει όλα όσα ξέρει για τους συνεργάτες του. Έτσι, δεν θα πάρει ισόβια φυλάκιση, αλλά ίσως περίπου δέκα χρόνια. Θα χάσει επίσης πολλά χρήματα. Οι πληροφορίες του βοήθησαν ήδη να συλληφθεί ένας άλλος εγκληματίας. Ο δικηγόρος του λέει ότι η κυβέρνηση φέρεται δίκαια μαζί του.
Την ίδια στιγμα, στη Νέα Υόρκη, ένας 27χρονος άνδρας, ο Λουίτζι Μαντζιόνε, κατηγορείται για φόνο. Η δίκη του είναι πολύ διαφορετική. Εδώ, οι δικηγόροι του μαλώνουν για τα στοιχεία. Η αστυνομία λέει ότι βρήκε ένα σπιτικό πιστόλι και ένα ημερολόγιο του κατηγορουμένου. Οι δικηγόροι της άμυνας όμως λένε ότι η αστυνομία πήρε αυτά τα πράγματα χωρίς να σέβεται τα δικαιώματα του ανθρώπου. Ρωτούν: «Πώς γίνεται να μιλάει ξαφνικά ο κατηγορούμενος, χωρίς κανείς να τον ρωτάει;». Αν το δικαστήριο απορρίψει αυτά τα στοιχεία, η κατηγορία θα έχει μεγάλο πρόβλημα.
Αυτές οι δύο υποθέσεις μας δείχνουν δύο τρόπους να λειτουργεί η δικαιοσύνη: με τη βοήθεια πληροφοριοδοτών και με την προστασία των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου. Το αποτέλεσμα και των δύο δικών θα είναι πολύ σημαντικό.